چه‌گونه مردم می‌توانند بدون ارتباط بین دو قسمت مغز خود به صورت عادی زندگی کنند؟
ترجمه: فریدون امام‌زاده شوشتری

مایندمترز نیوز

۱۱ نوامبر ۲۰۲۰

در هر ۴۰۰۰ نفر تقریبا یک نفر فاقد غده‌ی پینه‌ای[۱] است، یعنی فاقد ساختار الیاف‌های عصبی که داده‌ها را بین دو نیم‌کره‌ی مغز منقل می‌کند.

شگفت‌انگیز آن که در ۲۵درصد افرادی که فقط مایع نخاعی[۲] دارند هیچ علامتی از غیرطبیعی بودن دیده نمی‌شود. حدود نیمی از آن‌ها مشکلاتی مربوط به مغزشان دارند و ۲۵درصد بقیه مشکلاتی جدی دارند. پژوهش‌گران علاقه‌مند بودند تا بدانند چه‌گونه «هرکس» می تواند بدون داشتن غده‌ی پینه‌ای که ارتباط میان دو نیم‌کره‌ی مغز را برقرار می‌کند، به صورت عادی زندگی کند؟

به نظر می‌رسد درچنین حالتی مغز انسان به سرعت عمل می‌کند و چاره‌ای تدبیر می‌کند.

در پژوهشی که در ژورنال سربرال کُرتکس[۳] منتشرشده است، عصب‌شناسان دانشگاه اونیژ دریافتند وقتی الیاف‌های عصبی[۴]، که به عنوان پل میان دو نیم‌کره‌ی مغز عمل می کنند، وجود نداشته باشند، مغز با سازمان‌دهی مجدد خود شمار قابل توجهی ارتباط در داخل ه

رنیم‌کره ایجاد می‌کند. این سازمان دهی باعث می شود ارتباطات درون نیم‌کره‌ای بیش‌تری نسبت به مغز سالم ایجاد شود که خود نشان دهنده‌ی درگیری مکانیزم‌های پلاستیسیته[۵] است. تصور می‌شود این مکانیزم‌ها مغز را قادر می‌سازند تا برای جبران کاستی‌ها، ارتباطات با سایر مناطق مغز را با استفاده از مسیرهای عصبی جایگزین بازسازی کند.

فعالیت غده‌ی پینه‌ای اواسط رشد جنین، همان‌طورکه مغز جنین رشد می‌کند، آغازمی شود. اگر جنین غده‌ی پینه‌ای نداشته باشد، سیستم‌های درون هر نیم‌کره بزرگ شده و ارتباط مستقیم را آغازمی کنند. شمارالیاف‌های عصبی داخل هر نیم‌کره‌ی مغز کودکانی که رشد بدنی‌شان ناقص است بیش از مغزهای سالم، و کیفیت آن از آن‌ها بهتر است. به علاوه، دانشمندان اونیژ موفق شده‌اند همبستگی میان فعالیت مناطق مختلف مغز و پیوندهای کارکردی آن‌ها را تعیین کنند.  دکتر سیفردی[۶] می‌گوید: «اگر دو منطقه همزمان فعال باشند به این معنا است که آن‌ها با یک‌دیگرارتباط دارند.»[۷] داده‌ها نشان می‌دهد که ارتباط کارکردی درون نیم‌کره‌ای و بینا نیم‌کره‌ای مغزهایی که غده‌ی پینه‌ای ندارند با ارتباط کارکردی مغزهای سالم قابل مقایسه است.

«موضوع قابل توجه این است که ارتباط بین دو نیم‌کره برقرار است. ما تصور می‌کنیم مکانیزم‌های پلاستیسیته، مانند تقویت پیوندهای ساختاری درون هرنیم‌کره، فقدان الیاف‌های عصبی بین نیم‌کره‌ها را جبران می‌کنند. بدین‌گونه پیوندهای جدیدی ایجاد می‌شود و سیگنال‌ها می‌توانند بار دیگر مسیریابی شوند تا ارتباط بین دو نیم‌کره برقرار بماند.»[۸]

تنها در همین دهه‌های اخیر است که پژوهش‌گران به کمک فنون تصویربرداری مدرن کشف کردند که مغزانسان‌ها چه‌قدر قابلیت سازگاری دارد. برای مثال، جراحی صرع نشان داد که انسان می‌تواند با نیمی از مغز خود یا از دست‌دادن قسمت‌های بزرگی از مغز خود به صورت عادی زندگی کند.

مغز ما رایانه نیست اما قابلیت اتصال مغزانسان به درستی با کل اینترنت مقایسه شده است. یکی از ویژگی‌هایی که باید اینترنت داشته باشد این است که در صورت خرابی قطعات، پیام‌ها بتوانند درحین قطعی هدایت شوند. این اتفاقی است که به نظر می‌رسد در این جا رخ می‌دهد.

منبع:

https://mindmatters.ai/2020/11/how-can-people-lead-normal-lives-without-a-corpus-callosum/

 

[۱]  corpus callosum غده ای با ظاهرپینه ای درمغزبرای انتقال داده ها بین دو نیم‌کره مغز. م

[۲] cerebrospinal fluid

[۳] Cerebral Cortex (به معنای پوسته یا غشای مغزی)

[۴] neuronal fibres

[۵] plasticity mechanisms

[۶] Siffredi

[۷] Universete de Geneve, “A malformation illustrates the incredible plasticity of the brain”/ Science Daily

[۸] Universete de Geneve, “A malformation illustrates the incredible plasticity of the brain”/ Science Daily

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا